Archive for februari, 2017
Zwaar bevochten winst de Donger tegen DTK
In de vijfde ronde van de promotieklasse speelde schaakclub de Donger een zeer belangrijk duel om niet helemaal in de kelder te geraken van deze klasse. Na de eerste drie nederlagen en een winst was het voor de Donger zaak om nu ook punten te pakken om aansluiting te houden . Afgelopen week kregen we bezoek van onze schaakvrienden De Twee Kastelen uit Buitenpost en omstreken. Na een gezamenlijke minuut stilte ter nagedachte aan onze overleden teamgenoot Jan Posch barstte de strijd in alle hevigheid los.
DTK scoorde het eerste punt aan bord 6 waar Bernard Keizer niet lekker uit de opening kwam en meer tegen zichzelf aanvocht dan tegen zijn tegenstander en na dreigend stukverlies gaf hij zich gewonnen. Gelukkig kon Amir Nicolai dit weer rechtzetten omdat hij aan het eerste bord z’n tegenstander in de opening al een stuk veroverde .
Vervolgens duurde het een tijd voor er weer uitslagen kwamen en meteen ongeveer tegelijk drie remise partijen. Aan bord 7 speelde Alle Vlasma een scherpe partij maar z’n voorzichtige tegenstander ging puur voor remise waardoor Alle niet kon forceren want dan zou hij verliezen dus berustte hij een remise .
Durk Wassenaar viel in voor Wesley en speelde een degelijke partij waarbij een toren tegen paard won maar zijn tegenstander kreeg een vervelende vrijpion en daarom besloot Durk het zekere maar voor het onzekere te nemen met een remise.
Ook Christiaan Houpst speelde een goede verdedigende partij en stond er eigenlijk erg goed voor en vanwege tactisch reden deed hij toch besluiten om het remise aanbod aan te nemen.
Na deze vijf partijen nam DTK weer een voorsprong door met hun ster speler toe te slaan op het tweede bord ook al speelde Cris Jellema erg sterk en leek het lange tijd remiseachtig kreeg zijn opponent toch net even een beter eindspel zodat Cris de strijd moest staken.
De spanning werd nu echt om te snijden met nog twee partijen aan de gang en als eerst kon Olaf na een zinderende partij waarin hij onder tijdsdruk met zijn dame het heft in handen nam tegen de zwakkere stukken zodat hij er een stuk van terugwon en uiteindelijk met een vrij pion kon opstomen en hierdoor het punt incasseren.
Als laatste van de avond speelde Robert een wat aparte partij waarbij hij eerst het heft duidelijk in handen nam maar na de opening leek hij wat te verzwakken en liet zijn opponent terug komen. Gelukkig voor Robert herpakte hij zich in het eindspel en dwong nu zijn tegenstander in de hoek en omdat de stukken niet goed samen werkten kon Robert een onpareerbaar mat opzetten en zodoende het punt veilig stellen en daarmee ook een heroïsche winst voor De Donger en bleef het nog lang onrustig in Dokkum en omstreken.
In Memoriam Jan Posch
Zaterdagochtend 28 januari is helaas ons gewaardeerde lid, eerste teamspeler en voormalig bestuurslid Jan Posch aan de gevolgen van de gevreesde ziekte, waaraan hij leed, overleden. Jan werd slechts 69 jaar.
Jan genoot zijn grootste bekendheid in Friesland waar hij op latere leeftijd naar toe verhuisd was maar was geboren en getogen Noord-Hollander, als zoon van een supermarkt-ondernemersechtpaar. Zijn eerste schreden in het leven zette hij in het pittoreske Oostzaan gelegen tussen Zaandam en Amsterdam.
Behalve dat hij zijn hart verknocht had aan ons schaakspel was Jan zeer breed geïnteresseerd. Economie, politiek, filosofie, wetenschap en sport in de meest brede zin van het woord. Deze laatstgenoemde interesse zorgde dan ook bij hem voor het brood op de plank want hij ging tot zijn pensioen enkele jaren geleden als sportleraar door het dagelijks leven.
Zijn twee dochters bezorgden Jan vijf prachtige kleinkinderen waar hij dan ook terecht zo trots op was als een pauw.
In de liefde kon hij zelf, na zijn scheiding, het grote geluk niet gemakkelijk meer vinden. De ontmoeting op latere leeftijd met zijn vriendin Suzanne maakte een gelukkig eind aan deze lange zoektocht.
Voorzitter Wim Reijnders en ondergetekende vertegenwoordigden vorige week woensdag bij zijn crematie onze club, waar Jan het zo enorm naar zijn zin had! De plechtigheid werd als sober en klein aangekondigd maar werd een prachtig, warm eerbetoon aan Jan en er werd door familie, vrienden en buren op hem teruggekeken zoals hij echt was. Jan was niet altijd even makkelijk voor de mensen om hem heen maar ook zeker niet voor zichzelf!
Zoals zijn broer in zijn prachtige toespraak zei: “Jan was altijd op zoek naar de waarheid en knokte zijn hele leven tegen die lat die hij voor zichzelf zo hoog legde”.
Jan had een hoog rechtvaardigheidsgevoel en sprak mensen er op aan wanneer hij van mening was dat er aan deze rechtvaardigheid getornd werd.
Dit werd hem in de schaakwereld niet altijd in dank afgenomen.
Wanneer je Jan echter beter leerde kennen en in staat was de schil er wat af te halen dan bleef er een warm mens over met een klein hartje dat ook nog eens precies op de juiste plaats zat. Jan toonde zelfs op zijn sterfbed nog volop belangstelling voor zijn familie en zijn cluppie De Donger.
Daar was het immers waar Jan de afgelopen jaren zijn schaakrust vond. Alom gewaardeerd en gerespecteerd!
Een teamwedstrijd daar ging Jan voor zitten en straalde zijn gedrevenheid moeiteloos over op zijn medespelers, nooit verzakend, remise was weer zo’n compromis dat Jan liever omzeilde en na afloop natuurlijk altijd het biertje met zijn teamgenoten om na te genieten van het succes of de deceptie weg te spoelen.
Jan vocht zo’n drie-en-een-half jaar tegen zijn ziekte en in het eerste jaar moest hij door zijn afgenomen conditie en zware kuren enkele wedstrijden voor De Donger 1 verstek laten gaan. In de slotronde in Emmeloord stond de wedstrijd tegen Mid-Fryslan op het programma. Het veld stond zo dicht bij elkaar dat de verliezer zou degraderen en de winnaar vermoedelijk derde zou worden. Ik schrok toen ik Jan zag, zo slecht zag hij er uit maar hij was er om zijn team te helpen en de afloop van het duel was voor ons gelukkig positief!
Het jaar daarop promoveerden wij naar de promotieklasse en vorig jaar wisten wij ons daarin te handhaven. Twee successen voor De Donger waarin Jan een belangrijk aandeel had. Het ging in die twee seizoenen dan ook gelukkig weer wat beter met hem. De ziekte leek onder controle en Jan zijn conditie verbeterde aanzienlijk. Een stamceltransplantatie afgelopen zomer zou Jan zelfs weer hele goede vooruitzichten voor de komende tien jaar moeten bieden. Hij moest daarvoor wel infectievrij zijn en daar startte helaas de weg voor hem die doodlopend zou blijken. De medicatie had met name zijn benen dusdanig zwaar aangetast dat de transplantatie niet plaats kon vinden en Jan zijn conditie verslechterde andermaal.
Hij was inmiddels in een rolstoel beland maar dit weerhield hem er niet van de eerste ronde van dit seizoen gewoon weer aan de start te verschijnen. Kort na deze wedstrijd tegen de reserves van Sneek brak Jan tot overmaat van ramp zijn been. De ziekte sloeg weer toe en een chemokuur moest gestaakt worden door zijn snel afnemende conditie. Jan gaf zoals wij van hem gewend waren niet zo maar op maar moest vorige week zaterdag helaas de ongelijke strijd staken.
Mooi is het zeker dat hij het afgelopen seizoen, zoals helaas later zou blijken op de valreep dus, nog clubkampioen werd van onze vereniging. Daarnaast wist hij in 2013 de rapidtitel op zijn naam te schrijven.
In datzelfde jaar wonnen Jan en ik samen het Jubileum Districtstoernooi van Heerenveen. De organisatie en vooral de omstanders verwachtten een snelschaakbarrage maar wij besloten de toernooiwinst te delen. Toen een omstander riep dat dat niet kon, antwoordde Jan gevat dat er dan
beter eten besteld zou kunnen worden want dat hij in ieder geval de eerste 30 partijen remise aan ging bieden. Daarmee was het laatste verzet gelukkig gebroken en mochten wij ons samen toernooiwinnaar noemen. Een mooi moment dat nu nog meer betekenis gekregen heeft.
Wij zullen dan ook in Dokkum met heel veel plezier aan Jan terugdenken en zijn gedrevenheid en vriendschap enorm missen.
En Jan…………………. Het voordeel van een hoog liggende lat is dat je er ook af en toe eens onderdoor kan!
Olaf Cliteur
Dorpencompetitie ronde 4
Hierbij de uitslagen van de 4e ronde gespeeld op 26 januari in Twijzel . Er is een verandering van plaats wat betreft de 2e en 3e plek .
Nog steeds stevig op de eerste plek staat Schaakwoude 1 .
Uitslagen :
T. & S – Schaakwoude 2 : 1 — 3
DTK – Schaakwoude 1 : 1 — 3
Donger – Garijp : 2 — 2
Tussenstand na vier ronden .
Schaakwoude 1 : 12 bordpunten. — 16 punten
Garijp : 7 ½ — 8
Schaakwoude 2 : 7 — 8
Twijzel : 6 ½ — 6
Tinke & Sette : 5 — 4
DTK : 5 — 4
Donger : 5 — 2
De volgende ronde wordt gespeeld op woensdag 22 februari in de bovenzaal van Café van der Meer te Dokkum, de schaakbasis van De Donger.
Groeten Herman .
