Schaakclub De Donger

Archive for september, 2010

In de strijd aan kop opende Bauke Vroom voordelig met zijn favoriete Engels, maar tegenstander Jan Odijk gaf geen krimp, waarna hun eindspel tussen dames plus loper uitliep op remise. Daardoor streefde Gerben van der Heide hen voorbij, door te winnen van Luuk Pijl die zeer aanvallende bedoelingen tenslotte zag stranden op een fatale dame-tegenaanval.
Cris-Jolmer Jellema kwam tegen good-old Piet Hania goed weg met remise, na heel knullig stukverlies.
Routinier Pé Kooistra opende sterk tegen junior Dion Pranger, maar deze herstelde zich knap en wist nog te remiseren. Dat deden ook Alle Vlasma en Durk Wassenaar, na een lang strategisch gevecht, evenals Douwe de Groot en Wim Reijnders.
Daarentegen streden Douwe Kuipers en Bernard Keizer zoals gewoonlijk om alles of niets, waarbij de eerste schoot en de tweede alleen maar pompte, om niet te verzuipen. Net toen Keizer tegenkansen rook, maar niet greep, werd hij door Kuipers gevloerd.
Zo ongeveer verging het ook Gosse Wiersma, met zwart tegen Roland van der Veen, na eerst wel een nette Franse opening.
Jan de Groot had meteen in de opening Jos Visser al klem maar kon niet doordrukken, waarna het tijdnoodduiveltje hem te hulp schoot en Visser in de fout ging.
Overige uitslagen: Pieter van Kammen – Henri Wolters 1-0, Ido Elzinga – Theo de Jong 0-1, Klaas Vlasma – Riemer Sinia 0-1

In de tweede competitieronde manouvreerde Jan Odijk gedegen tegen de creatieve Luuk Pijl. Deze maakte de Franse opening niet goed af en kreeg ruimteproblemen in het centrum. Na verlies van een stuk werd het voor hem vechten tegen de bierkaai.
Bauke Vroom en Bernard Keizer bouwden rustig op, waarna de laatste wat overwegend kwam te staan na een lichtzinnigheid van de witte dame. Heel veel spanning kwam er niet in de stelling, ook niet na Bauke’s ruil van dame tegen twee torens, waarbij Bernard zijn loperpaar opgaf. Een achteloos pionzetje laat op de avond deed Keizer ineens de das om.
Tegen Alle Vlasma verkeek Ido Elzinga zich op de opening en zag ineens van alles op zijn zwakke f-pion en de koning afkomen. Hem restte niet anders dan de bittere overgave. Uiteindelijk was dat ook het – onverdiende – lot van Jaap van der Pol, temeer omdat hij Jan de Groot lange tijd in het nauw dreef. In het eindspel werd het verlies van twee pionnen hem fataal.
In de oude rivalenstrijd tussen Jos Visser en Chris J Jellema ging het hard om hard, met Chris voorop. Pas toen zijn pionnen een paard van Jos insloten, gaf deze tenslotte op. Dat deed ook Gosse Wiersma, tegen zijn beoogde opvolger-penningmeester Henri Wolters. Deze was iets beter uit de opening gekomen, maar wist pas na taaie strijd het volle punt te pakken.
Peter Smit slaagde daar tegen Piet Hania net niet in: zijn felle aanvallen werden steeds weer door de oude crack gepareerd, waarna remise hun deel was.

In zijn welkomswoordje kon voorzitter Bernard Keizer tot ieders genoegen drie nieuwe leden begroeten: Jaap van der Pol, Harmen Poortman en Jos Visser.

De indeling, ook wel paring genoemd, gebeurde als gewoonlijk volgens het zgn. Keizersysteem. Per definitie worden daarbij in de eerste ronde spelers van ongelijke sterkte aan elkaar gekoppeld. Dit levert ook altijd wel enkele verrassende uitslagen op.
Zo wist good-old Pè Kooistra al binnen het uur – met zwart – Gosse Wiersma te verslaan, door een serie rake zetten, zo niet klappen. Voordat Wiersma zich en en ander realiseerde en bij de les was, hing hij groggy in de touwen.

De teruggekeerde Jaap van der Pol maakte het zijn oud-streekgenoot Bauke Vroom heel lastig en stond lange tijd beter, zo niet gewonnen. Een misgreep in het eindspel door gebrek aan wedstrijdritme maakte hem een illusie armer.

Wim Reijnders – pas sinds Pasen clublid – gaf geen krimp tegen de altijd gevaarlijke Alle Vlasma. Deze was niet eens ontevreden met remise tegen zijn op papier veel zwakkere opponent.

De vechtlustige Henry Wolters zag kans om favoriet Jan Odijk uren lang bij te houden, zonder materiaalachterstand. Maar diens betere positiespel gaf uiteindelijk de doorslag.

Het meeste venijn zat in de staart van de speelavond. Pas tegen middernacht berustte Cris-Jolmer Jellema in zijn lot van verliezer, tegen de vaak onberekenbare Luuk Pijl. Deze avond was Pijl weer eens onnavolgbaar, met eerst een stukoffer en later stukwinst, met per saldo twee pionnen voorsprong in het eindspel.